αυτό ήταν το ξεκίνημα μου στην ερασιτεχνική σπηλαιολογία και το έναυσμα να ασχοληθώ σοβαρά με την σπηλαιολογία.
ένα σπήλαιο κατεστραμένο απο τα έργα του 1977, αλλά ακόμη ζωντανό!
ένα σπήλαιο που αγαπώ!
το εσωτερικό του σπηλαίου.
το άνοιγμα πρός την λιμνούλα, πιθανότατα αρχαίο Νυμφαίο.
το κατακόρυφο στένωμα μετά το οριζόντιο τμήμα.
τα αρχαία σκαλοπάτια
η λιμνούλα
το άνοιγμα στο τοίχωμα στο βάθος του σπηλαίου.
η αναρίχηση μέχρι εκεί φαίνεται εύκολη, αλλά γλιστράει.
μέσα ο θάλαμος είναι κατακόρυφος, ένδειξη οτι αποτελεί τμήμα των βαράθρων που υπήρχαν πρίν το 1977.
η σκάλα που κάποιοι τοποθέτησαν.
το εσωτερικό του πρώτου θαλάμου.
ο δεύτερος θάλαμος, χαμηλώτερα.
η είσοδος του πρώτου ανοίγματος στα δεξιά του σπηλαίου.
όλα τα ανοίγματα στην δεξιά πλευρά είναι μπαζωμένα.
η είσοδος του τρίτου ανοίγματος, στα δεξιά του σπηλαίου.
στενό άνοιγμα στο βάθος του σπηλαίου, που αποκαλύφθηκε απο την εκσκαφή των έργων του 1977.
τα σχιστολιθικά πετρώματα αριστερά στο βάθος της σπηλιάς.
είναι σαθρά και γιαυτό έχει καταρεύσει το τοίχωμα του σπηλαίου.
η οροφή σε αυτό το σημείο είναι απο τα ίδια ακριβώς σαθρά πετρώματα και υπάρχει κίνδυνος και άλλης κατάρευσης.
